Narodna skupština Republike Srpske trebalo bi danas da zauzme stav o predloženoj rezoluciji o Srebrenici u Generalnoj skupštini UN. Pred poslanicima je dokument “Protest protiv kršenja Opšteg okvirnog sporazuma za mir u BiH i opšteg međunarodnog prava” .

Sadržaj dokumenta objavljujemo u cijelosti: 

Poštovanim predstavnicima BiH, Republike Hrvatske i Republike Srbije – stranama ugovornicama Opšteg okvirnog sporazuma za mir u BiH /Ugovornice/,

Uvaženim predstavnicima Francuske, Njemačke, Ruske Federacije, Velike Britanije i SAD – svjedocima Opšteg okvirnog sporazuma za mir u BiH /države svjedoci/,

Poštovanim predstavnicima Ruande, Italije, Albanije, Čilea, Finske, Irske, Јordana, Lihtenštajna, Malezije, Holandije, Novog Zelanda, Slovenije, Turske, Sjeverne Makedonije, Kanade, Austrije, Litvanije, Švedske, Vanuatua, Luksemburga, Poljske i Estonije /ostale zemlje/,

U svojstvu ugovorne strane Opšteg okvirnog sporazuma za mir u BiH, a u skladu sa odredbama člana 60. Bečke konvencije o pravu međunarodnih ugovora iz 1969. godine /Bečka konvencija/ i člana 70. Ustava Republike Srpske, Republika Srpska, koju predstavlja Narodna skupština, usvaja:

PROTEST PROTIV KRŠENjA OPŠTEG OKVIRNOG SPORAZUMA ZA MIR U BiH I OPŠTEG MEĐUNARODNOG PRAVA

1. Narodna skupština Republike Srpske upućuje formalni protest kao odgovor na radnje preduzete u okviru neformalne grupe država “međuregionalnog jezgra” koja je Generalnoj skupštini UN dostavila konačni Nacrt rezolucije UN o genocidu u Srebrenici.

Ovaj formalni protest prvenstveno se odnosi na Hrvatsku /Ugovornicu/, kao i na Njemačku, Francusku, Veliku Britaniju i SAD /države svjedoci/, kao i druge zemlje koje su učestvovale u sponzorisanju ili kosponzorisanju rezolucije UN o genocidu u Srebrenici, procesu koji je u suprotnosti sa principima opšteg međunarodnog prava, posebno u suprotnosti sa Opštim okvirnim sporazumom za mir u BiH i njegovim Aneksom četiri.

2. Aneks četiri u članu 5 stav 2 tačka c. i stav 3 tačka a. propisuje da će Predsjedništvo nastojati da sve odluke usvoji konsenzusom; te da je Predsjedništvo BiH ovlašćeno za vođenje spoljne politike BiH.

Suprotno odredbama Aneksa četiri, konačni Nacrt rezolucije UN o genocidu u Srebrenici sačinjen je i dostavljen Generalnoj skupštini UN bez učešća ili odobrenja Predsjedništva BiH i bez ikakvog konsenzusa unutar BiH.

3. Opšti okvirni sporazum za mir u BiH i svi njegovi aneksi predstavljaju opšte međunarodno pravo. Predmet njegovog regulisanja se tiče mira i međunarodnog mira. Riječ je multilateralnom mirovnom ugovoru sa brojnim zemljama svjedocima. Dodatno, Savjet bezbjednosti UN je odigrao ključnu ulogu u internacionalizaciji Opšteg okvirnog sporazuma za mir u BiH i njegovom uvođenju u korpus opšteg međunarodnog prava i to putem precedentne Rezolucije 1031 /1995/, koja je formalno podržala Sporazum, kao i naknadnim rezolucijama i aktivnom uključivanju u njegovu implementaciju.

Aneksom četiri Opšteg okvirnog sporazuma za mir u BiH uvodi se Ustav BiH i suštinski reguliše najosetljivije pitanje u svakom mirovnom sporazumu: podjela vlasti u postkonfliktnom društvu. Uspostavljanjem okvira za podjelu vlasti, ovaj Aneks služi kao kamen temeljac i mira i državnosti u BiH, čineći ga nezaobilaznim za postizanje cilja ili svrhe Sporazuma u cjelini. Kao takav, Aneks četiri uvodi međunarodnopravno ograničenje ovlašćenja drugih organa koji predstavljaju BiH.

4. Opšti okvirni sporazum za mir u BiH i svi njegovi aneksi djeluju erga omnes. Postupanje suprotno odredbama Aneksa četiri predstavlja povredu ugovornih obaveza od strane Hrvatske; obaveza iz opšteg međunarodnog prava i fiducijarnih dužnosti zemalja svjedoka; i obaveza iz opšteg međunarodnog prava ostalih zemalja.

5. Bona fides načelo uvedeno u članu 26. Bečke konvencije obavezuje ugovorne strane da ispunjavaju svoje obaveze u dobroj veri i da se uzdržavaju od radnji koje podrivaju ugovorene ciljeve i svrhu ugovora. Kao Ugovornica, Hrvatska je dužna poštovati ustanovljenu podjelu vlasti u BiH i nadležnosti Predsjedništva. Doktrina nemogućnosti izvršenja ne može se primijeniti u konkretnom slučaju na strani Ugovornice.

3. Opšti okvirni sporazum za mir u BiH i svi njegovi aneksi predstavljaju opšte međunarodno pravo. Predmet njegovog regulisanja se tiče mira i međunarodnog mira. Riječ je multilateralnom mirovnom ugovoru sa brojnim zemljama svjedocima. Dodatno, Savjet bezbjednosti UN je odigrao ključnu ulogu u internacionalizaciji Opšteg okvirnog sporazuma za mir u BiH i njegovom uvođenju u korpus opšteg međunarodnog prava i to putem precedentne Rezolucije 1031 /1995/, koja je formalno podržala Sporazum, kao i naknadnim rezolucijama i aktivnom uključivanju u njegovu implementaciju.

Aneksom četiri Opšteg okvirnog sporazuma za mir u BiH uvodi se Ustav BiH i suštinski reguliše najosetljivije pitanje u svakom mirovnom sporazumu: podjela vlasti u postkonfliktnom društvu. Uspostavljanjem okvira za podjelu vlasti, ovaj Aneks služi kao kamen temeljac i mira i državnosti u BiH, čineći ga nezaobilaznim za postizanje cilja ili svrhe Sporazuma u cjelini. Kao takav, Aneks četiri uvodi međunarodnopravno ograničenje ovlašćenja drugih organa koji predstavljaju BiH.

4. Opšti okvirni sporazum za mir u BiH i svi njegovi aneksi djeluju erga omnes. Postupanje suprotno odredbama Aneksa četiri predstavlja povredu ugovornih obaveza od strane Hrvatske; obaveza iz opšteg međunarodnog prava i fiducijarnih dužnosti zemalja svjedoka; i obaveza iz opšteg međunarodnog prava ostalih zemalja.

5. Bona fides načelo uvedeno u članu 26. Bečke konvencije obavezuje ugovorne strane da ispunjavaju svoje obaveze u dobroj veri i da se uzdržavaju od radnji koje podrivaju ugovorene ciljeve i svrhu ugovora. Kao Ugovornica, Hrvatska je dužna poštovati ustanovljenu podjelu vlasti u BiH i nadležnosti Predsjedništva. Doktrina nemogućnosti izvršenja ne može se primijeniti u konkretnom slučaju na strani Ugovornice.

Takođe, neuspjeh u rješavanju ove protestne note može dovesti Republiku Srpsku u situaciju da traži rješenje putem međunarodnopravnih mehanizama za mirno rješavanje sporova, uključujući, ali ne ograničavajući se na arbitražu, međunarodne parnice, suspenziju ili poništenje Sporazuma, samoopredjeljenje itd.

12. Verujemo da će se Ugovornica, države svjedoci i ostale zemlje odnositi prema ovom pitanju sa ozbiljnošću koju zaslužuje i brzo djelovati kako bi podržali principe međunarodnog prava.

13. Narodna skupština Republike Srpske ovu protestnu notu prosljeđuje srpskom članu Predsjedništva BiH Željki Cvijanović na znanje i dalje postupanje.

Foto: rtrs.tv

Izvor: RTRS

Prethodni članakVulić: Ne radi se o sudskom procesu, već o Marfijevom iživljavanju
Naredni članakMemorijalni centar ne dozvoljava delegaciji Vlade Srpske da položi vijence u Potočarima (FOTO)