Najveći pisac na srpskom jeziku Ivo Andrić, dobitnik Nobelove nagrade za književnost, član Srpske akademije nauka i umjetnosti i diplomata rođen je 9. oktobra 1892. godine.
Briljantni stilista, pisac velikih romana: “Na Drini ćuprija”, “Travnička hronika”, “Prokleta Avlija”, “Gospođica”, mnogobrojnih pripovjedaka i poetskih zapisa “Eksponto” , “Znakovi pored puta” je među najboljim piscima 20. vijeka.
Andrić je imao buran život, mada je njegova priroda više odgovarala uzdržanom i povučenom umjetniku.
Ivo Andrić je bio ubijeđeni zagovornik ujedinjenja Јužnih Slovena. Član Mlade Bosne, predratni jugoslovenski diplomata, koji je karijeru završio upravo u Berlinu u osvit bombardovanja Beograda.
Tokom rata Andrić je bio u Srbiji. Odbio je da učestvuje u javnom životu i da išta objavljuje za vrijeme njemačke okupacije.
Pošto mu je otac bio katolički sveštenik, Andrić je poznavao taj milje i bio je žestoki kritičar ponašanja Katoličke crkve u doba NDH, a zagrebačkog nadbiskupa Alojzija Stepinca krivio je za ćutanje tokom genocida nad Srbima.
Andrić je iza sebe ostavio pisani testament u kome svoje književno djelo stavlja među srpsku književnu baštinu.
Svojim književnim djelom i umjetničkom snagom, Andrić je sebe svrstao među najveće Srbe 20. vijeka.
Foto. rtrs.tv
Izvor: RTRS
