Dobojka Silvana Armenulić, glumica i izvođač narodne pjesme i sevdalinke, po kojoj nosi naziv ulica u ovom gradu, treba da dobije status u javnosti koji i zaslužuje i cilj nam je da se njen život i rad predstavi na istinit i korektan način, rekao je Srni Davor Vidaković, jedan od autora monografije “Silvana”, čije štampanje je planirano tokom jeseni.
Vidaković kaže da je pokrovitelj monografije o Silvani Armenulić, rođenoj pod imenom Zilha Bajraktarević, Gradska uprava Doboj uz podršku Arhiva Republike Srpske, u kojoj će se prikazati i Doboj u periodu od 1930.-1950.
“Silvana je žrtva niza nesrećnih okolnosti koje joj nisu išle na ruku, a sa kojima se, iako jaka ličnost, nije uspjela nositi”, izjavio je Vidaković, koji za Armenulićevu kaže da je bila izvođač narodne pjesme i sevdalinke a ne pjevačica, s visokim osjećajem za estetiku i umjetnine, koje je voljela.
On kaže da mu je kao sociologu motiv za istraživanje i nastanak monografije bila odluka Skupštine grada Doboja iz 2020. godine da se po Silvani Armenulić imenuje ulica koja spaja Ulicu Cara Dušuana i Ulicu poznatiju kao “Sforov put”, i da su u do sada objavljenim radovima uočeni veliki propusti i tendenciozni radovi kojima je pričinjena velika nepravda prema Armenulićevoj, kojoj je Udruženje estradnih radnika Jugoslavije posthumno dodijelilo status umjetnika.
“O Silvani je mnogo toga napisano, ali i mnogo toga netačno. Netačno je da je rođena 18.maja – rođena je 10. februara. Netačno je da je rođena u potpunom siromaštvu, da joj je otac bio alkoholičar. NJen otac Mehmed bio je među uglednijim Dobojlijama, boem i otac poslastičarstva tog vremena jer svi su od njega učili zanat a njegova poslastičarnica `Jagoda` nalazila se na najatraktivnijoj lokaciji”, izjavio je Vidaković.
On negira stavove da su Silvana Armenulić i Toma Zdravković bili preteče turbo-folka, već tvrdi da su oni utemeljili novi pravac u narodnoj muzici – folk-šansonu, pravac koji će nastaviti pjevač Šaban Šaulić.
“Nas pet je u timu a istraživanja za monografiju počela su prije dvije godine, tokom koje se prati njeno kretanje od Doboja, Travnika, Sarajeva, Subotice, Beograda, Novog Sada”, izjavio je Vidaković, pojasnivši da se radi o lokacijama kojim se Armenulićeva kretala tokom njenih 37 godina sve do tragične smrti.
Prema njegovim riječima metodologija rada na prikupljanju građe za monografiju je specifična.
On kaže da su rađeni dubinski intervjui sa poznavaocima i saradnicima Silvane, od muzičara do kompozitora, ostvaren je kontakt sa biološkim članovma porodice, korištena je sva raspoloživa građa arhiva Jugoslavije, Srbije i BiH, kao i periodike te časopisi poput “Borbe”, “Politike”, “Politike ekspres”, kojima je zahvalio za veliko razumijevanje i saradnju.
“Najveća laž u filmu `Toma`, što je potvrdila i njegova udovica, jeste da je Zdravković bio zaljubljen u Silvanu. To nije tačno. Toma je bio zaljubljen u Mirjanu, sestru Silvaninu, s kojom je i bio u vezi a koja ga je ostavila zbog njegovog načina života”, naveo je Vidaković.
Drugi segment monografije dotiče se i Silvanne sestre Mirjane Bajraktarević, a koja, kako Vidaković kaže, nije rođena kao Mirsada kako se to želi prikazati. “O tome kako je dobila ime i od koga, biće pojašnjeno u knjizi”,najavio je Vidaković.
“Mirjana je bila izuzetan vokal. Mnogo bolji, jači i intenzivniji od Silvane, ali je bila u sjeni starije sestre”, izjavio je Vidaković.
Davor Vidaković je doktor socioloških nauka. Autor je knjige “Samoupravljači između čekića i srpa – novi muzički narativi u jugoslovenskom samoupravljanju” i monografije “Na razmeđima vijekova – društveno istorijski pregled parohije maglajske 1883-2019”.
Foto: Dnevni avaz/Arhiva
RTV Doboj
